Kuskus z twardej pszenicy. Kuskus średnioziarnisty
W całej Afryce Północnej i w niektórych częściach Bliskiego Wschodu kuskus uważany jest za ostateczne jedzenie pocieszenia. Jak ryż w kuchni perskiej czy makaron we Włoszech, kuskus jest czczony niemal jak świętość - jedzenie, które można cieszyć się na co dzień, a także wystroić na specjalne okazje.
Dziś większość ludzi zna tylko wersję produkowaną w fabrykach, która przychodzi w pudełku z paczką przypraw w środku. Ale w swojej istocie kuskus jest przeciwieństwem fast foodu. Przygotowuje się go ręcznie i delektuje się nim odpowiednio.
Tunezyjczycy serwują bardzo drobny, puszysty kuskus polany mlekiem i aromatyzowany cynamonem, wodą z kwiatów pomarańczy, cukrem i migdałami. Libijczycy i Egipcjanie również jedzą kuskus na deser - pierwsi z daktylami, sezamem i miodem, a drudzy z masłem, cynamonem, śmietaną i rodzynkami. Niezależnie od tego, co go towarzyszy, najważniejszym aspektem kuskusu jest to, że podawany jest wspólnie. Ma być dzielony i smakowany w towarzystwie śmiechu i rozmowy.